"ام الولد" تاْليف فاطمه مندى
الكاتبه / فاطمه مندى عبد الكريم
تعالوا يا ولاد البلد شوفوا العروسه ام الولد
لفه البلاد لوحدها شايله الوشاح عن شعرها
عماله تلطم خدها من تانى تندب حظها
وبتجرى حافيه فى ارضها فين ابنها
شافت عبيد جايين بعيد شافت كمان فيه الف ايد
متوحيدين شايلين سلاح وقلوب حديد
شافت ذئاْب شافت كلاب جاين غيلان
الى بيخطف والى بينهب والى بيغتصب
فى ارضها واهلها شافت كمان كل الى كان
عاوز زمان يفنى العروبه فى اهلها حلمه يفتت عزمها
شافت خطاوى فى ارضها جايين يمصوا دمها
صرخت وسابت شعرها جريت تنادى لابنها
فين ابنها سمع الولد صرخ الولد
اصل الامان جوايا ضاع والضمير فى الزحمه
مات والى جاى هيبقى اْسواْمن الى فات
يا ام الولد العروبه اتفككت والصلابه اتفتت
والحلم جوايا انكسر والى ضاعت دنيته انتى وانا
صرخت ولطمت ابنها وفى حس عالى صرخت وقالت
الا ترابى هتقوم حصاوى الارض تدافع عننا
ينده منادى فى حيينا لمو الولاد فى ارضنا
كل الحيطان كل الببان كل الشوارع كل الغيطان
هتصد تانى عدونا وهندفنه فى ارضنا
وهرسم تانى ضحكتى وهلف تانى طرحتى
